 |  |
 |  |  |
| Przyczajony - (Lurker) | | | | Autor tekstu: Tony Banks | | | Autor tłumaczenia: Adam Dąbrowski | | | | W międzyczasie przyczajona w mule za kamieniem Para oczu spojżała by zobaczyć kim jestem I wtedy coś przemówiło i oto co mi powiedziało......
Mosiężne ubranie, brązowy włos Rzadko biorę oddech By lecieć nie muszę mieć skrzydeł Serce z kamienia Boję się ognia i wody Kto ja jestem?
| | | _________________________________ |  | Lurker, Tony Banks w tekście utworu umieścił zagadkę. Fani wiele lat głowili się nad nią, a autor ani myślał zdradzać rozwiązania. W końcu okazało się, że odpowiedz brzmi: 'łódź podwodna'. Autor tego rozwiązania podaje takie wyjaśnienia: mosiężne ubranie - mosiądz był bardzo rozlegle stosowany przy pracach podwodnych, budowano z niego akwalungi, ponieważ jest nierdzewnym stopem metali; brązowy włos - do łodzi podwodnej przyczepiają się różne wodorosty, inna sprawa, że łodzie podwodne pomalowane są w barwy maskujące, są to brązowe plamy; rzadko biorę oddech - łodzie podwodne mają na pokładzie zapas powietrza i rzadko się wynurzają; by lecieć nie muszę mieć skrzydeł - łodzie podwodne 'latają' w wodzie; serce z kamienia - łodzie podwodne zasilane są reaktorami atomowymi, w których paliwem jest uran (uran w czystej postaci jest metalem, ale jako rudę można potraktować go jako kamień); boję się ognia i wody - ogień jest bardzo niebezpieczny dla załogi łodzi podwodnej, ponieważ pochłania niezbędny do życia tlen, którego zapasy są niewielkie, niebezpieczeństwa związane z wodą są łatwe do wyobrażenia. Ostatni dowód leży w samej muzyce, Lurker kończy się wstępem do odrzutu z sesji nagraniowej zatytułowanego Submarine - łódź podwodna. |
| | | | | | |
|  |  |